Allereerst wil ik kwijt dat ik op geen enkel blog kan reageren. Als ik klik op 'reactie', krijg ik een witte pagina te zien. En dat was het dan. Ik hoop op betere tijden.....
Verder kwam ik een leuk stukje tegen in het familieblad Terdege wat ik jullie niet wil onthouden. Je kunt het er mee eens zijn of niet, maar het sprak mij wel aan:).
Het is getiteld: Amish foutje
Na een korte inleiding komt hier de tekst:......beland ik op de 'bee', een bijeenkomst van quiltende vrouwen. Na drie jaar en ontelbare steekjes is mijn eerste quilt klaar. ...........Ik heb de smaak te pakken en zit al weer nieuwe stofjes te knippen. Quilten is verslavend. Quilten ontspant. En ontstonden quilts vroeger door gebrek aan geld (wie geen deken had, kon er eentje maken van restjes stof), in ons kille, jachtige en onpersoonlijke tijdperk zouden ze wel eens van betekenis kunnen zijn door een ander soort gebrek, namelijk aan sfeer, structuur, veelkleurigheid, handwerk. Een quilt biedt het allemaal en vertelt vaak een verhaal.
In Amerika zijn via deze dekens zefs geheime boodschappen doorgegeven. Wie een bepaalde quilt buiten hing, liet weten dat gevluchte slaven veilig konden aankloppen voor onderdak. Niet voor niets bestaan er vriendschapsquilts en herinneringsquilts.
Wat trouwens prettig is: een quilt mag niet volmaakt zijn. De Amish - beroemd om hun quilts- hebben daar een gouden regel voor. Om anderen niet jaloers te maken en om zelf niet ijdel te worden, maken zij bewust ten minst één fout in hun quilt, het zogeheten 'Amish foutje'. Over deze Amish valt veel te zeggen. Zij vormen een almaar groeiende groep die gelukkig is zonder electriciteit of luxe, maar met mooie quilts. Want een huis zonder quilt is eigenlijk geen thuis. En dan zijn er toch mensen die er met de pet niet bij kunnen. ´´Ik snap het niet, je koopt dus een lap, knipt die kapot en naait de stukjes vervolgens weer aan elkaar.....``
En zo is het maar net.
Groetjes, Johanna
Hoi Johanna, oplossing voor je probleem: google chrome installeren en mee internetten. Ik had hetzelfde, maar nu is het opgelost. Fijne week! Groetjes, Anne-Marie
BeantwoordenVerwijderenGelukkig kan ik ook hier weer een reactie kwijt Johanna enje verhaaltje over de Amish is heel leuk...ook ik maakte grote quilts met de hand en nu alleen nog maar kleintjes eigenlijk zomaar en ook ik vind het niet zo erg als een puntje niet helemaal op elkaar komt....ik doe het met de hand altijd en dat mag je zien vind ik....af en toe lijkt het me best heerlijk zo`n groep als de Amish...misschien niet zo extreem zonder electriciteit...maar af en toe zonder pc en tv is het wel eens heel prettig alleen maar te handwerken.....en trots op je quilt zijn...ook al is die niet perfect genaaid....de vrouwen vroeger in Amerika hadden ook geen patronen en dure quiltboeken en hun quilts zijn soms mooier als de mooiste op de machine gemaakt met patroon vind ik persoonlijk....groetjes Francien.
BeantwoordenVerwijderenToevallig hebben we eergisteren op National Geographic een documentaire gekeken over het enorme aantal jonge mensen die de Amish verlaten. Zij worden opgevangen door ex-amish en gaan in de "gewone" wereld aan het werk. Wat opvalt is dat ze, ondanks het feit dat ze er weg gaan, wel anders in het leven staan. Ze zijn hecht en liefdevol, maar kiezen toch voor een leven met een auto en een mobiel en tv. Het is toch moeilijk om je, als gemeenschap, staande te houden in een wereld vol luxe, maar er is zeker iets te zeggen voor een leven in eenvoud en zonder die hang naar perfectie.
BeantwoordenVerwijderen